Hz. Osman idaresine karşı muhalefet sadece Medine'de değil,
dışarıdaki vilayetlerde, özellikle de Irak ve Mısır'da yayılmıştı.



Küfe, Basra ve Fustat'taki yerel asiler açık bir şekilde merkezi
idareye karşı koymaya başlamışlardı.Fakat Muaviye bin Ebu Süfyan tarafından iyi bir şekilde yönetilen Suriye'de problem yoktu. Muaviye, Halifenin güvenliğinden endişe ediyordu ve O'na, kendisine sadık olan Suriye ordusunun koruması altında, Dımeşk'e gelmesini tavsiye
etti.Fakat Hz. Osman bunu kabul etmedi ve halifeliği bırakması
yolundaki bütün tavsiyeleri, Halifeliğin kendisine Allah tarafından
ihsan edildiği konusunda ısrar ederek, reddetti.


İslam Halifesi, her ne kadar artık çok büyük bir devletin reisi de
olsa, hala hiç bir şahsi korunmaya sahip olmaksızın basit bir hayat
sürüyordu ve halk kendisine kolayca ulaşabiliyordu.Hz. Ömer'in (Gayrimüslim bir köle tarafından) öldürüldüğü halde,
Halifenin korunması için koruyucular atanması ihtiyacı
hissedilmemişti. Bu nedenle Mekke veya Medine'de hiç asker yoktu.
Ordu, vilayetlerde ve sınırlarda tutuluyordu.Fakat artık Halife'nin hayatının çok tehlikede olduğu anlaşılmış ve
Hz. Osman'ın evini korumak için yerel birkaç genç görevlendirilmişti.


Bu tedbir ise, ihtilalcı grupla başetmeye yetmezdi.Çaresiz kalan Halife, kendi evinde sarıldı 17 Haziran'da şehit
edildi. İlk defa ikinci kutsal şehirde Müslümanlar tarafından,
Müslüman kanı akıtıldı ve bu sonuncu da olmadı.