Hulefa-yi Raşid'in dönemi islam tarihi bakımından birçok yönüyle büyük bir önem taşımaktadır. Bunların ilki, dört halifeden her birinin hilafete geliş usulünün farklı şekilde lmasıdır.

Hz. Ebu Bekir, 13 yılı Cemaziyelahir ayının başında (Ağustos 634) namaza çıkamayacak derecede rahatsızlanıp ölümünün yaklaştığını anlayınca imamlık görevini Hz. Ömer'e bırakarak yerine onu halef tayin etmeye karar verdi. Bu düşüncesini Abdurrahman b. Avf, Osman b. Aftan, Said b. Zeyd ve Üseyd b. Hudayr gibi ileri gelen sahab'ilerle tartıştı ve bu hususta Hz. Osman'a bir ahidname yazdırıp mühürledi; sonra da yanına Ömer ile Osman'ı alarak Mescid-i Nebevl'de halka şöyle hitap etti :

"Sizin için halife seçtiğim kişiye razı olur musunuz? Bir yakınımı tayin etmedim. Allah'a andolsun ki bütün gücümle düşü­nüp taşındım ve sonuçta Ömer b. Hattab'ı uygun buldum; onu dinleyin ve ona uyun". Orada bulunanların hepsi, "Duyduk ve itaat ettik" dediler.