Hz. Muham­med'in ölümünden sonra onun vekili olarak İslam toplumunun başına geçen ilk halife Hz. Ebubekir, Hz. Muhammed'in yakın arkadaş­larından ve İslam dinini ilk benimseyenler­dendir.


Varlıklı bir kişiydi. Azınlıkta olan Müslümanların yoğun baskılar karşısında Habeşistan'a (bugün Etiyopya) göç etmek zorunda kaldıkları dönemde Mekke'den ay­rılmadı. Ama Hz. Muhammed'in Medine'ye göç etmeye (hicret) karar vermesi üzerine onunla birlikte Mekke'den ayrıldı. Daha son­ra Medine yakınlarındaki es-Sunh'a yerleşen Hz. Ebubekir, Hz. Muhammed'in bütün sa­vaşlarına katıldı. 630'daki Tebük Seferi'nde İslam ordusunun sancağını taşıdı.


Hz. Muhammed hastalığı sırasında imamlık görevini Hz. Ebubekir'e bırakmıştı. Bu durum Müslümanlarca Hz. Muhammed'in onu kendisine halife olarak seçtiği biçiminde yorumlandı. Nitekim Hz. Muhammed'in ölümü üzerine (632) İslam toplumunun ileri gelenleri Medine'de toplanarak Hz. Ebubekir'in hali­feliğini ilan ettiler.


Hz. Muhammed'in ölü­münden hemen sonra ortaya sahte peygam­berler çıkmış, bazı kabileler de bu kişileri yeni peygamberler olarak tanımıştı. Hz. Ebubekir ilk olarak bu sahte peygamberlere karşı savaş açtı. Bazı kabileler de yeni oluşmaya başlayan İslam devletinin temel gelir kaynaklarından olan zekâtı vermemeye başlamıştı. Hz. Ebubekir bunlara karşı da sert önlemler aldı. Arabistan yarımadasında birliği sağladıktan sonra komutanlarını Suriye ve Irak'a gönderdi. 633'te Irak'taki Lahmiler'in başkenti Hire alındı. 634'te Filistin'deki Ecnadeyn'de Bizans ordusu bozguna uğratıldı.


Hz. Ebubekir'in önemli bir hizmeti de o zamana kadar tek tek sayfalar halinde yazılmış olan ve dağınık durumdaki Kurana bir araya getirmeye çalışmasıdır. Hz. Muhammed'in vahiy kâtiplerinden Zeyd bin Sabit başkanlığındaki kurulun bir araya topladığı Kuran'a "bir araya getirilmiş sayfalar" anlamına gelen "Mushaf" denmiştir. Kısa süren halifeliği sırasında İslam toplumunun birliğini korumayı başaran Hz. Ebubekir 634'te Medine'de öldü. Halifeliğe Hz. Ömer seçildi.